Conclusies
Een week op een megafiets is voorbij voor je er erg in hebt. Zoals dat eigenlijk met elke vakantie gaat. Tijd voor conclusies dus.
1. Meest belangrijk, maar ook meest logisch, is de vaststelling dat een fiets die zonder extra inspanningen en zonder verlies aan 'fietslol' de berijder veel sneller van A naar B brengt, een aanwinst is voor veel fietsgebruikers. Het blijft verbazingwekkend hoe snel het went, hoe makkelijk het gaat en hoe plezierig het is om de reistijd te kunnen bekorten. Voor woonwerkverkeer maar ook voor 'dienstreizen' is dit echt ideaal. Ik was zelf al geen autorijder meer, dus mij krijg je hiermee niet meer uit de vierwieler, maar ik weet zeker dat veel automobilisten die net als ik een weekje mogen testen, de verleiding niet zullen kunnen weerstaan. En zeker niet als ze toe zijn aan een nieuwe (tweede) auto. Voor mijzelf zou het ook een alternatief voor de fiets kunnen zijn, vooral omdat de actieradius en het gemak erdoor toenemen. Maar eerlijk gezegd is de prijs dan nog wel een drempel: de Sterzing is 10 keer zo duur als een normale fiets.
2. Als mountainbike is deze fiets simpelweg heerlijk. het kost een uurtje voor je weet hoe je hem "in bedwang" houdt, maar dan kan het grote genieten beginnen. Het kan een oplossing zijn voor groepen mtb'ers met zeer uiteenlopende kwaliteiten maar tegelijk zal het ook scheve ogen opleveren als sommigen in zo'n groep nog motorloos ploeteren. Oh, en helaas heb ik niet kunnen testen in een echte bergomgeving. Gaat zeker gebeuren bij mijn eerstvolgende bezoek aan zo'n gebied.
3. Alle toebehoren op deze fiets werken als een zonnetje. De bediening van de knoppen (aan/uit, meer/minder ondersteuning, licht) is makkelijk, opladen gaat goed en relatief snel, verlichting is echt super (er zit zelfs een remlicht op), schakelen en remmen gaat makkelijk en sturen is, na een paar dagen gewenning, heel soepel. Het carbonframe draagt aan dit alles zijn steentje bij natuurlijk. De fiets is weliswaar zwaar maar desondanks goed hanteerbaar, eventueel zelfs zonder trapondersteuning.
Natuurlijk zijn er ook wat minpunten:
1. Het verkeer (zowel de 'mede'fietsers als automobilisten) heeft nog geen idee van de kracht van deze fiets. Niemand houdt er rekening mee en dat betekent dat fietsers geïrriteerd raken van mijn in hun ogen onstuimige inhaalgedrag en autorijders niet kunnen inschatten of ze moeten wachten of nog net voor me langs kunnen. Ik heb een paar keer geprobeerd op de hoofdweg te rijden in plaats van het fietspad, maar dat voelt (nee, is) extreem onveilig, met name in relatie tot vracht- en busverkeer. Hier zal een oplossing op gevonden moeten worden, al ligt die niet voor de hand. Dat weten ze inmiddels ook bij zowel de ANWB als de Fietsersbond, waar ze zich al maanden het hoofd breken over dit dilemma. Zozeer zelfs dat het onderwerp onlangs werd afgevoerd van de agenda van de jaarvergadering van de fietsersbond, vanwege "nog niet uitgekristaliseerde meningen".
2. Stopcontacten zijn nodig als de fietsafstand boven de 40 kilometer komt. Voor mensen die deze fiets gebruiken voor woonwerkverkeer is dat doorgaans geen probleem, want die vinden wel een oplaadpunt op het werk. Bovendien is de werktijd doorgaans lang genoeg voor een volle oplaadbeurt (zo'n drie uur). Dat ligt echter anders voor mensen die van afspraak naar afspraak moeten. Mij overkwam het deze week en ik voelde dezelfde oplaad-'anxiety' die de gebruiker van een smartphone wel herkent. Is er bij mijn volgende stop een stopcontact in de buurt? Kan ik mijn fiets in de personeelsstalling plaatsen? Mag die fiets uberhaupt naar binnen? Er zullen de komende tijd zeker meer en meer openbare oplaadpunten komen, maar voor dit moment zijn die niet standaard genoeg voor een ontspannen fietsrit. Klein lichtpuntje in dit verband: de door mij geteste Sterzing is ook zonder stroom nog wel bruikbaar. Ja, hij is zwaarder dan een normale fiets en ja, het valt vies tegen om ineens zonder ondersteuning te rijden, maar het kan.
3. Voor echt stadsverkeer zijn de banden net te dik en is de bouw ervan wat te lomp. Deze fiets heeft alle voordelen en kenmerken van een mountainbike en die zijn niet per se allemaal even handig in de grote stad. Voor tochten op fietssnelwegen an andere vrijliggende fietspaden valt dit nadeel weer mee, hoewel ook daar iets dunnere banden zouden kunnen zorgen voor een nog lagere weerstand en dus een nog iets comfortabelere reis.
4. Een kleinigheidje nog: de knopjes om de ondersteuning en de verlichting te bedienen, zijn zelf niet verlicht. Dat maakt het zeker in het begin lastig om de juiste knoppen te bedienen.
Tot slot: zoals eerder gemeld, is dit de eerste keer dat ik op een speed pedelec heb gereden. Ik kan dus geen vergelijking maken tussen deze (Duitse) Sterzing en zijn concurrenten. Maar los daarvan: wat een genot was het om hier een weekje op te mogen rondtouren!
1. Meest belangrijk, maar ook meest logisch, is de vaststelling dat een fiets die zonder extra inspanningen en zonder verlies aan 'fietslol' de berijder veel sneller van A naar B brengt, een aanwinst is voor veel fietsgebruikers. Het blijft verbazingwekkend hoe snel het went, hoe makkelijk het gaat en hoe plezierig het is om de reistijd te kunnen bekorten. Voor woonwerkverkeer maar ook voor 'dienstreizen' is dit echt ideaal. Ik was zelf al geen autorijder meer, dus mij krijg je hiermee niet meer uit de vierwieler, maar ik weet zeker dat veel automobilisten die net als ik een weekje mogen testen, de verleiding niet zullen kunnen weerstaan. En zeker niet als ze toe zijn aan een nieuwe (tweede) auto. Voor mijzelf zou het ook een alternatief voor de fiets kunnen zijn, vooral omdat de actieradius en het gemak erdoor toenemen. Maar eerlijk gezegd is de prijs dan nog wel een drempel: de Sterzing is 10 keer zo duur als een normale fiets.
2. Als mountainbike is deze fiets simpelweg heerlijk. het kost een uurtje voor je weet hoe je hem "in bedwang" houdt, maar dan kan het grote genieten beginnen. Het kan een oplossing zijn voor groepen mtb'ers met zeer uiteenlopende kwaliteiten maar tegelijk zal het ook scheve ogen opleveren als sommigen in zo'n groep nog motorloos ploeteren. Oh, en helaas heb ik niet kunnen testen in een echte bergomgeving. Gaat zeker gebeuren bij mijn eerstvolgende bezoek aan zo'n gebied.
3. Alle toebehoren op deze fiets werken als een zonnetje. De bediening van de knoppen (aan/uit, meer/minder ondersteuning, licht) is makkelijk, opladen gaat goed en relatief snel, verlichting is echt super (er zit zelfs een remlicht op), schakelen en remmen gaat makkelijk en sturen is, na een paar dagen gewenning, heel soepel. Het carbonframe draagt aan dit alles zijn steentje bij natuurlijk. De fiets is weliswaar zwaar maar desondanks goed hanteerbaar, eventueel zelfs zonder trapondersteuning.
Natuurlijk zijn er ook wat minpunten:
1. Het verkeer (zowel de 'mede'fietsers als automobilisten) heeft nog geen idee van de kracht van deze fiets. Niemand houdt er rekening mee en dat betekent dat fietsers geïrriteerd raken van mijn in hun ogen onstuimige inhaalgedrag en autorijders niet kunnen inschatten of ze moeten wachten of nog net voor me langs kunnen. Ik heb een paar keer geprobeerd op de hoofdweg te rijden in plaats van het fietspad, maar dat voelt (nee, is) extreem onveilig, met name in relatie tot vracht- en busverkeer. Hier zal een oplossing op gevonden moeten worden, al ligt die niet voor de hand. Dat weten ze inmiddels ook bij zowel de ANWB als de Fietsersbond, waar ze zich al maanden het hoofd breken over dit dilemma. Zozeer zelfs dat het onderwerp onlangs werd afgevoerd van de agenda van de jaarvergadering van de fietsersbond, vanwege "nog niet uitgekristaliseerde meningen".
2. Stopcontacten zijn nodig als de fietsafstand boven de 40 kilometer komt. Voor mensen die deze fiets gebruiken voor woonwerkverkeer is dat doorgaans geen probleem, want die vinden wel een oplaadpunt op het werk. Bovendien is de werktijd doorgaans lang genoeg voor een volle oplaadbeurt (zo'n drie uur). Dat ligt echter anders voor mensen die van afspraak naar afspraak moeten. Mij overkwam het deze week en ik voelde dezelfde oplaad-'anxiety' die de gebruiker van een smartphone wel herkent. Is er bij mijn volgende stop een stopcontact in de buurt? Kan ik mijn fiets in de personeelsstalling plaatsen? Mag die fiets uberhaupt naar binnen? Er zullen de komende tijd zeker meer en meer openbare oplaadpunten komen, maar voor dit moment zijn die niet standaard genoeg voor een ontspannen fietsrit. Klein lichtpuntje in dit verband: de door mij geteste Sterzing is ook zonder stroom nog wel bruikbaar. Ja, hij is zwaarder dan een normale fiets en ja, het valt vies tegen om ineens zonder ondersteuning te rijden, maar het kan.
3. Voor echt stadsverkeer zijn de banden net te dik en is de bouw ervan wat te lomp. Deze fiets heeft alle voordelen en kenmerken van een mountainbike en die zijn niet per se allemaal even handig in de grote stad. Voor tochten op fietssnelwegen an andere vrijliggende fietspaden valt dit nadeel weer mee, hoewel ook daar iets dunnere banden zouden kunnen zorgen voor een nog lagere weerstand en dus een nog iets comfortabelere reis.
4. Een kleinigheidje nog: de knopjes om de ondersteuning en de verlichting te bedienen, zijn zelf niet verlicht. Dat maakt het zeker in het begin lastig om de juiste knoppen te bedienen.
Tot slot: zoals eerder gemeld, is dit de eerste keer dat ik op een speed pedelec heb gereden. Ik kan dus geen vergelijking maken tussen deze (Duitse) Sterzing en zijn concurrenten. Maar los daarvan: wat een genot was het om hier een weekje op te mogen rondtouren!
Reacties
Een reactie posten